Seborroïsch eczeem op de hoofdhuid: al onze tips op een rij

Seborrheic Dermatitis (SD) ofwel seborroïsch eczeem en haarroos zijn vaak van blijvende aard en onderdeel van dezelfde aandoening, dat de seborroïsche delen van het lichaam kunnen beïnvloeden. De term seborroïsch staat voor het volgende: de talgklieren zijn hiermee gemoeid en dus komt seborroïsch eczeem met name voor op plekken waar de huid meer talg – zoals de zijkanten van de neus –ofwel olie afscheidt. Roos is beperkt tot de hoofdhuid, met een jeukende, schilferige huid doorgaans zonder zichtbare ontstekingen. Terwijl seborrhoeic dermatitis niet alleen de hoofdhuid maar ook andere seborroïsche delen – denk aan de wenkbrauwen – kan aandoen, met een jeukende, schilferige en geschubde huid, ontstekingen en soms zwellingen. Ooit gehoord van wenkbrauw roos? Het bestaat, en is dus eigenlijk SD. Net zoals met roos op de hoofdhuid heeft dit niks te maken met hygiëne. Misschien is het esthetisch minder wenselijk, maar de conditie is geenszins ‘vies’ of het resultaat van een slecht gereinigde huid. Op dit platform van Vichy vind je alles over een gezonde hoofdhuid, met ook tips voor seborroïsch eczeem shampoo en andere doelgerichte behandelingen.

Het vernieuwingsproces van de epidermis kost bij een individu zonder een aandoening zoals roos tussen de negen en tien dagen. Specifiek seborroïsch eczeem wordt gekarakteriseerd door het afschilferen van vette, dikke en plakkerige huidschilfers. Het is een veelvoorkomende aandoening die verschillende delen van het lichaam kan aantasten. Delen van het lichaam met een hoge dichtheid van olieproducerende talgklieren. Dit is waarom de stoornis vaak de hoofdhuid aandoet, hoewel het soms ook optreedt op het gezicht (rondom de neus, tussen de wenkbrauwen, op wimpers, op de baard, achter de oren of in gehoorgangen) en de romp. De voornaamste complicatie is een secundaire infectie, waarbij bacteriën pas later in de wond komen. Je wil ook zeker niet aan de schilfers op je hoofdhuid komen. Hoezeer de hoofdhuid ook jeukt. Met het plukken en krabben aan dit type hoofdhuid aandoening gaat je levenskwaliteit er niet op vooruit. Vaak wordt roodheid gezien, wat betekent dat er sprake is van ontstekingen bij de hoofdhuid. Roos en hoofdhuid seborroïsche dermatitis met schilfers en mogelijke ontstekingen zijn chronische aandoeningen die vaak terugkomen als ze onbehandeld blijven.

Roos is een veelvoorkomende aandoening (het begint doorgaans bij adolescenten en kan doorzetten of terugkomen rondom middelbare leeftijd) waarbij de hoofdhuid begint te jeuken en afschilfert, waardoor je witte deeltjes in je haar ziet en een ontstoken hoofdhuid krijgt. Milde roos kan door veel zaken worden veroorzaakt, waaronder een droge huid en een overreactie op haarproducten. Roos lijkt ook genetisch bepaald, dus het komt vaak voor binnen families.

- Haarschilfers
Schilfers veroorzaakt door roos zijn in feite dode huidcellen die van je hoofdhuid vallen. Met roos kan je hoofdhuid er schilferig of rood uitzien en jeuken of ruw aanvoelen. Door over je hoofd te krabben of te wrijven, komen de schilfers los. Dit kan je hoofdhuidaandoening (en de oorzaak ervan) weliswaar verergeren.

- Ontstoken hoofdhuid
Folliculitis is een ontsteking van de haarzakjes. Het wordt meestal veroorzaakt door stafylokokbacteriën of schimmels. Het kan overal op de huid voorkomen waar haar groeit, waaronder de hoofdhuid. Naast het veroorzaken van kleine, jeukende bultjes, kan folliculitis tijdelijk haarverlies veroorzaken als het de hoofhuid teistert.

Haarverlies wordt inderdaad in verband gebracht met seborrheic dermatitis, omdat een verhoogde talgproductie irritatie en ontsteking op de hoofdhuid kan veroorzaken. Dit kan leiden tot intense jeuk en krabben. Dat krabben wil je vooral vermijden, want het kan de hoofdhuid en haarzakjes beschadigen, wat de natuurlijke haargroei belemmert. Hierdoor valt het haar uit.

Voor elke mate haarroos is het van belang om je dermatoloog (via de huisarts) te consulteren voor een behandeling op maat.

Als seborrheic dermatitis op de hoofdhuid mild is, kunnen roosshampoos verkrijgbaar bij de drogist met een of meer van de volgende ingrediënten nuttig zijn voor zowel de behandeling als de preventie van seborroisch ezeem bij volwassenen:

- Zinkpyrithione
- Seleniumsulfide
- Salicylzuur
- Koolteer

Kies bijvoorbeeld voor een anti-roosbehandeling van Vichy.

Voor het onderhouden van de behandeling van milde, droge roos:
- Gebruik eens in de week een anti-roos shampoo, de rest van de dagen een milde shampoo die prettig aanvoelt op je hoofdhuid.

Voor het onderhouden van de behandeling van gemiddelde, vettere roos:
- Gebruik drie keer per week een anti-roos shampoo.

Voor het onderhouden van de behandeling van seborroïsch eczeem: 
- Gebruik driewekelijks een anti-roos shampoo.

Raadpleeg een professional

Voor elke mate van hevigheid bij haarroos is het van belang om je dermatoloog (via de huisarts) te consulteren voor een behandeling op maat.

Medicijnen tegen seborroïsch eczeem

Heb je last van ernstige seborrheic dermatitis, die eventueel ook op je gezicht verschijnt of zijn drogistmiddelen niet effectief, dan kan de dermatoloog de volgende medicijnen voorschrijven:

- Schimmeldodende shampoos, lotions, schuimen of gels
- Topische corticosteroïden, die op de huid of hoofdhuid worden aangebracht of als shampoo worden gebruikt om ontstekingen te verminderen
- Calcineurineremmers, die tijdelijk kunnen worden gebruikt om ontstekingen veroorzaakt door bepaalde soorten immuuncellen te verminderen

Lifestyle aanpassingen

Probeer snel na het sporten te douchen, zodat overtollig zweet en talg geen kans krijgen om zich op te hopen en mogelijk bij te dragen aan seborrheic dermatitis. Het kan ook nuttig zijn om voldoende te slapen en een algeheel gezond dieet te volgen.

Seborroïsch eczeem bij zuigelingen wordt ook wel berg genoemd. Het is een veelvoorkomende, onschadelijke huidaandoening op de hoofdhuid van een baby. Meestal ziet deze eczeem eruit als gele schilferige plekken met een rode uitslag. Gelukkig doet het de baby doorgaan geen pijn. Het zou bij baby’s ook niet veel moeten jeuken of haaruitval of littekens veroorzaken. Het zal meestal verdwijnen tegen de tijd dat de baby 12 maanden oud is.